Ο ηθοποιός Σταύρος Κανελλίδης μιλάει στο Theater Stage

O Σταύρος Κανελλίδης γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Είναι απόφοιτος της Ανώτερης Σχολής Δραματικής Τέχνης «ΙΑΣΜΟΣ – ΒΑΣΙΛΗΣ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ» όπου σπούδασε με υποτροφία αφού πέρασε επιτυχώς τις εξετάσεις του Υπουργείου Πολιτισμού. Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια θεάτρου και κινηματογράφου με τους Δημήτρη Λιγνάδη,  Ελπίδα Μπραουδάκη,  Γεννάδιο Πάτση, Γιώργο Κόρρα. Από το πρώτο κιόλας έτος τής δραματικής σχολής συμμετείχε σε παραστάσεις και ταινίες. Εκτός από την υποκριτική που είναι η κύρια επαγγελματική του δραστηριότητα έχει ασχοληθεί με την σκηνοθεσία κινηματογράφου και τη συγγραφή θεατρικών έργων. Έχει βραβευτεί για την ερμηνεία του στη παράσταση ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΣ από την UNESCO.

ΘΕΑΤΡΟ:- Απίθανο Zευγάρι- Ερωτόκριτος- Kill Deal- Showreel, - Free Rider- Τρεις φόνοι και ένα θαύμα, - Secret Room, - Οι Άθλιοι, - Αγγέλα, - Η φάρμα των ζώων.
ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ:Λύσσα κακιά, - Celluloid, - Ο Θεός αγαπάει το χαβιάρι,  - Τα τρία καλοκαίρια- Μώλωπες- Rilea  - Ο καθένας πουλάει ότι έχει, - Chemical σχέσεις.
ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ:Τρίχες, - Ιατρικό απόρρητο, - Οι ατρόμητοι,  - Λόλα, - Μαύρα μεσάνυχτα. ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ: The Santorini Project, - Ες αύριον τα σπουδαία, - Ταξίδια στην μνήμη.

Η παράσταση Απίθανο ζευγάρι έκανε μεγάλη επιτυχία την περσινή σεζόν. Αυτό σου

δημιουργεί κάποιο άγχος για φέτος;

Φέτος η παράσταση μας είναι ανανεωμένη! Τη σκηνοθεσία ανέλαβε η Ρέινα Εσκενάζυ και τους κινηματογραφημένους ρόλους κρατούν οι ηθοποιοί Δημήτρης Πιατάς, Μαρία Φιλίππου, Βαρβάρα Λάρμου και Μυρτώ Λοντόρφου. Ήδη η προπώληση μας πάει πολύ καλά! Στην πρώτη κιόλας παράσταση η υποδοχή του κοινού ήταν πολύ ζεστή! Άγχος βέβαια, πάντα υπάρχει γιατί προσπαθούμε κάθε φορά να κάνουμε ότι μπορούμε καλύτερο. Όπως και με αυτή τη παράσταση που ενώ πήγαινε και πέρυσι πολύ καλά μπήκαμε στη διαδικασία και εμείς σαν ηθοποιοί να προσπαθήσουμε περισσότερο αλλά και η παράγωγή στο να επενδύσει περισσότερο και οικονομικά και σε συντελεστές ώστε να ανεβάσει ακόμα πιο ψηλά τον πήχη.

Θυμάσαι την πρώτη φορά που πήγες σε θεατρική παράσταση;

Ναι πρέπει να ήμουν επτά ή οκτώ χρονών όταν πήγα για πρώτη φορά θέατρο. Είχα πάει βέβαια και μικρότερος σε παιδικές παραστάσεις. Αλλά εκείνη τη χρονιά που ξεκίνησα να πηγαίνω είδα πολλές παραστάσεις, και πολλά διαφορετικά είδη και αυτό με έκανε να είμαι από τους καλλιτέχνες που δεν κάνω διαχωρισμούς και δε βάζω ταμπέλες στην τέχνη! Για μένα υπάρχει καλό και κακό θέατρο. Αυτό που μου είχε κάνει εντύπωση τότε, πρέπει να ήταν στα μέσα της δεκαετίας του 90 ήταν πως όλα τα θέατρα ήταν σχεδόν γεμάτα και αυτό δεν έχει να κάνει με το ότι τότε υπήρχαν πολύ λιγότερα θέατρα αλλά με το ότι ο κόσμος σήμερα έχει απομακρυνθεί από την διαδικασία του να πάει σε ένα θέατρο. Δυστυχώς η ηλεκτρονική εποχή τον έχει κάνει να χάσεις τις ισορροπίες του αλλά είμαι αισιόδοξος πως σύντομα θα τις βρει.

Πες μας δυο λόγια για τον ρόλο που ερμηνεύεις στο έργο Απίθανο ζευγάρι.

Ερμηνεύω το ρόλο του Θωμά, είναι ένας άνθρωπος που κινείται στο μέσο όρο φαινομενικά. Κανείς όμως δεν ανήκει στο μέσο όρο αυτή είναι η αλήθεια! Χρειάζεται ένα ερέθισμα για  κοιτάξει κανείς μέσα του και να ανακαλύψει πράγματα. Έτσι και ο Θωμάς ανακαλύπτει στην εξέλιξη του έργου ταλέντα που δεν ήξερε πως έχει μέσω μίας μεθόδου που ακολουθεί το ζευγάρι την οποία τους προτείνει ο ψυχολόγος που τον ερμηνεύει ο Δημήτρης Πιατάς. Το τέλος του έργου θα τον βρει σε πολύ μεγάλη ηλικία γύρω στα 80 οπού και εκεί παίζεται η τελευταία «παρτίδα» του ζευγαριού, στην αιώνια μάχη αρσενικού – θρυλικού, στο ποιος θα υπερισχύσει. Αυτή η σκηνή αν και είναι η πιο δύσκολη του έργου γιατί πρέπει να μεταμορφωθούμε μαζί με τη συμπρωταγωνίστρια μου Άννα Ίρις σε δυο ηλικιωμένους, είναι και η σκηνή που όλοι οι  θεατές  συγκινούνται πολύ, γιατί περνάει και το μήνυμα του πόσο σημαντικό είναι να υπάρχει αγάπη χωρίς δεύτερη σκέψη, όπως αγαπάνε τα παιδιά. Γιατί και αυτόν ακριβώς το δρόμο ακολουθήσαμε στην ερμηνεία μας στην τελευταία σκηνή δηλαδή δυο ηλικιωμένοι που έχουν μια παιδικότητα πια και μια καθαρότητα στα συναισθήματα τους.

Σε νεαρή ηλικία έχεις ασχοληθεί με κινηματογράφο, τηλεόραση, θέατρο ως ηθοποιός αλλά και ως σκηνοθέτης. Πώς αισθάνεσαι γι αυτό; Και ποιο απ’ όλα σε ελκύει περισσότερο;

Η ενασχόληση με την τέχνη για μένα δεν είναι μονόδρομος. Σίγουρα το επάγγελμα μου είναι ηθοποιός  και με αυτό εκφράζομαι. Το θέατρο πρωτίστως είναι αυτό που με ενδιαφέρει αλλά και ο κινηματογράφος με γοητεύει πάρα πολύ. Η τηλεόραση είναι ένα άλλο είδος ,γίνονται και εκεί πολύ ωραία πράγματα, όταν υπάρχει μια σωστή παραγωγή και οργάνωση. Βέβαια εγώ δε το κυνήγησα ποτέ. Μόνο στην αρχή όταν τελείωσα τη σχολή για κάνα δύο χρόνια. Μετά η τηλεόραση μπήκε στην εποχή της κρίσης .Έχω να πάω σε οντισιόν για τηλεόραση πέντε χρόνια και όχι γιατί τη σνομπάρω, αλλά γιατί υπάρχουν πολλοί άνεργοι ηθοποιοί, οι πιθανότητες είναι λίγες για κάτι καλό. Τώρα αν κάποιος θέλει νέα πρόσωπα φαντάζομαι πως ή θα κάνει μια ανοιχτή οντισιόν ή θα ψάξει να ανακαλύψει! Ζούμε στην εποχή της ταχύτητας αν σε κάποιον κάνω για κάτι, δε θα δυσκολευτεί να με βρει! Η σκηνοθεσία είναι ένα άλλο κομμάτι, πολύ όμορφο που σε αυτή τη φάση τις ζωής μου έρχεται δεύτερο αλλά που αν κάποια στιγμή με την πάροδο του χρόνου ωριμάσει μέσα μου περισσότερο, ίσως και να με κερδίσει ολοκληρωτικά.

Πιστεύεις πως στις μέρες μας, ένας ηθοποιός μπορεί να σταθεί οικονομικά μόνο με το

θέατρο;

Όλα είναι σχετικά εξαρτάται ποιος ηθοποιός είσαι, που παίζεις κ.τ.λ. Η πλειοψηφία πάντως των ηθοποιών όχι. Πάντα οι ηθοποιοί ήταν ένα ευάλωτο επάγγελμα. Δέν έχει να κάνει με τη οικονομική κατάσταση της χώρας, απλά τώρα δυσκολεύονται και κάποιοι που δεν δυσκολευόντουσαν στο παρελθόν.

Αν δεν γινόσουν ηθοποιός, υπάρχει κάτι άλλο με το οποίο θα ήθελες να ασχολείσαι;

Πιστεύω ότι γεννιέσαι ηθοποιός δεν γίνεσαι. Θα έπρεπε λοιπόν να γεννηθώ κάτι άλλο! Έτσι είναι αυτό το επάγγελμα. Όταν κάνεις ένα επάγγελμα πρέπει να ξέρεις και την ιστορία του. Ο ηθοποιός είναι ένα θνησιγενές επάγγελμα. Μέχρι το 1896 όπου ξεκίνησε ο κινηματογράφος όλους αυτούς τους αιώνες, οι ηθοποιοί δεν πέρασαν στην ιστορία , δε ξέρουμε τίποτα σχεδόν γι αυτούς παρά για ορισμένους ,αυτοί είναι εξαιρέσεις. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι λοιπόν διαμόρφωσαν κουλτούρες μετέδωσαν συναίσθημα προσέφεραν στην τέχνη και δυστυχώς δεν έμεινε τίποτα από αυτούς. Με την έλευση του κινηματογράφου δημιουργήθηκαν  ηθοποιοί – θρύλοι, σταρς κ.τ.λ. αλλά αυτή η εποχή έχει περάσει. Τώρα αν κάποιος νομίζει πως θα γίνει ηθοποιός χωρίς να έχει μια βαθύτερη ανάγκη να εκφραστεί με αυτόν τον τρόπο, για να γίνει διάσημος και πλούσιος θα τον συμβούλευα να ψάξει κάπου αλλού, άλλα  είναι τα επαγγέλματα που το προσφέρουν αυτό σήμερα. Σε δέκα- δεκαπέντε χρόνια μπορεί να μην υπάρχει καν η ανάγκη να χρησιμοποιούνται ηθοποιοί στον κινηματογράφο, μπορεί να βλέπουμε μόνο γραφικά. Η ανάγκη όμως του ανθρώπου να δει ζωντανά μπροστά του την αναπαράσταση μιας θεατρικής δράσης είναι κάτι που δε θα σταματήσει να υπάρχει ποτέ.

Θα μας  πείς τα επόμενα επαγγελματικά σου σχέδια;

Υπάρχει η σκέψη το απίθανο ζευγάρι να ξεκινήσει μια περιοδεία την άνοιξη, αλλά δεν είναι τίποτα σίγουρο ακόμα. Με την εταιρεία παραγωγής  «ΑΙΘΟΥΣΑ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗ» που έχει αναλάβει την παραγωγή της παράστασης  ¨Απίθανο Ζευγάρι¨ συζητάμε ήδη για ένα πολύ δυνατό κοινωνικό  έργο για τον επόμενο χειμώνα σε σκηνοθεσία πάλι της Ρέινας Εσκενάζυ αλλά είναι πολύ νωρίς ακόμα για οποιαδήποτε ανακοίνωση.